Country time met Mr-Country

juni 2022

LeAnn Rimes (Margaret LeAnn Rimes) bracht in 1996 op dertienjarige leeftijd al haar eerste single uit, getiteld Blue.
Haar debuutalbum (dat dezelfde naam als haar eerste single droeg) verkocht goed in de Verenigde Staten.

In 1997 volgde een opvolger: Unchained Melody: The Early Years. Dit album verkocht opnieuw goed in Amerika en kwam hoog in de Country Charts.

Van Rimes’ derde album You Light Up My Life: Inspirational Songs verscheen in 1997 de single How Do I Live.
Het nummer werd speciaal geschreven voor de film Con Air. Warren vond LeAnn Rimes de juiste kandidaat om het nummer op te nemen wat dus ook gebeurde.
Walt Disney Pictures, het bedrijf achter Touchstone Pictures die de film Con Air produceerde, vond de versie van Rimes echter te poppy qua sound.
Daarnaast vonden ze Rimes met de leeftijd van 14 jaar te jong om te zingen over het onderwerp dat in het liedje centraal stond.

Om die redenen werd vervolgens Trisha Yearwood benaderd voor een opname van het liedje en haar versie was uiteindelijk ook de film te horen.
De verkoop van Yearwood’s versie liep echter vreselijk achter op de versie van Rimes. In de Amerikaanse Billboard Hot 100 kwam haar versie bijvoorbeeld niet hoger dan plaats 23, terwijl de versie van Rimes de 2e positie behaalde.
Er werden ongeveer 3 miljoen exemplaren van haar single verkocht in de VS. Het wordt gezien als een van de succesvolste singles in de Amerikaanse muziekgeschiedenis.

De versie van Rimes (die hier in 1998 verscheen als haar debuutsingle) stond destijds voor lange tijd in de hitparades.
How Do I Live bezorgde de zangeres ook wereldwijd een grote doorbraak. In Nederland bereikte het nummer de vierde plaats in de Top 40.

In 1999 volgde het album LeAnn Rimes en ondanks het voorgaande wereldwijde succes werd dit album alleen in Amerika een bestseller.

Met name in Europa verdween LeAnn Rimes uit de spotlights en zag men haar daar vooral als eendagsvlieg.
In 2000 rekende de zangeres af met dit imago toen ze vanuit het niets de eerste plaats in de Nederlandse Top 40 behaalde met het nummer Can’t fight the moonlight, afkomstig van de soundtrack van de film Coyote Ugly.
De vier nummers die Rimes voor de film opnam verschenen in 1999 op een nieuw album van de zangeres, genaamd I Need You.

Ondanks al haar succes was Rimes niet superblij met haar prestaties. Ze had het gevoel dat ze zich als zangeres niet goed genoeg kon ontwikkelen, vooral omdat ze in de countryscene gedrukt werd door producers.
In 2002 verraste ze vriend en vijand met het album ‘Twisted Angel, een plaat waarop Rimes zich grotendeels concentreerde op popmuziek.
De nummers werden grotendeels door haar zelf geschreven, waarmee ze haar talenten als songwriter benadrukte. De eerste single Life Goes On werd een grote hit over de hele wereld.


Vergeleken met haar voorgaande cd’s verkocht Twisted Angel een stuk minder. De tweede single Suddenly wist het album niet tot hogere verkoopcijfers te krijgen.
Met name in de countryscene werd Twisted Angel niet gewaardeerd door het publiek, simpelweg omdat het album te popachtig werd bevonden.
Vreemd genoeg werd een countryversie van Life Goes On wel veel gedraaid op de Amerikaanse countryzenders. Ondanks de teleurstellende verkoop van het album wordt Twisted Angel door Rimes’ fans wél gezien als een van haar beste platen.

In 2003 werkte Rimes opnieuw mee aan de soundtrack voor een film. Ditmaal voor Legally Blond 2. Het nummer We Can werd een bescheiden hit in de VS.
Hierna volgde er zowel in Amerika als daarbuiten een Greatest Hits-album. In 2003 trad de zangeres in het huwelijk met danser Dean Sheremet.
Op de valreep gooide Rimes’ label eind 2004 het kerstalbum What A Wonderful World op de markt. Door weinig promotie kreeg het album geringe aandacht van de media.

Met het album This Woman keerde Rimes in 2005 terug naar haar wortels: country. De eerste single Nothin’ ’bout Love Make Sense was dat jaar een veelgedraaide single op de Amerikaanse radio.


Een jaar na de albumrelease keerde Rimes terug met het album Whatever We Wanna een popalbum dat qua sound meer in de buurt kwam van Twisted Angel.
Eerst was het plan dit album ook in de VS uit te brengen, maar de single Something’s Gotta Give van het voorgaande album (This Woman) was een hit geworden in de Amerikaanse Country hitlijst en deed het album beter verkopen.
Het label wilde deze stunt niet in de weg staan en daarom werd Whatever We Wanna alleen buiten de VS uitgebracht. De uitgebrachte singles waren Strong, And It Feels Like en Everybody’s Someone werden bescheiden hits.

Het in 2007 uitgebrachte album Family was weer een terugkeer naar country en verkocht goed in de VS. In 2011 verscheen Lady & gentleman.

Ze is opgenomen in de Mississippi Musicians Hall of Fame.

 

 

 

 

 

 

 

mei 2022

 

Jerry Reed Hubbard geboren in Atlanta, 20 maart 1937 gestorven in Nashville, 31 augustus 2008 was een Amerikaanse countryzanger, gitarist, acteur en songwriter.

Jeugd

Jerry Reed was het tweede kind van Robert en Cynthia Hubbard. Zijn ouders scheidden kort na zijn geboorte. Samen met zijn zus bracht hij zeven jaar door in weeshuizen en bij pleegouders. In 1944 trok hij in bij zijn moeder en stiefvader. Als leerling werkte hij mee bij verscheidene podiumvoorstellingen als acteur. Tijdens de high school begon hij met het schrijven van songs. Later ontmoette hij de muziekproducent Bill Lowery.

Carrière

Reed speelde zijn songs in clubs en kreeg in 1955 een driejarig contract bij Capitol Records. In 1958 wisselde hij als gitarist en achtergrondzanger naar NRC Records. Tijdens deze jaren werkte hij samen met Joe South en Ray Stevens. Zijn echtgenote Priscilla Mitchell (1941-2014) was eveneens als achtergrondzangeres werkzaam bij NRC. Ze nam voor Mercury Records het duet Yes, Mr. Peters op met Roy Drusky.


In 1962 ging Reed naar Nashville en ontmoette daar Chet Atkins, zijn toekomstige mentor, die hem ontdekte als talent voor instrumentale composities. Atkins, een van de machtigste mannen in het countrycircuit, was verantwoordelijk voor de opnamen en artiesten van RCA en werkte onder andere samen met Elvis Presley, Jim Reeves, Waylon Jennings, Charley Pride, Hank Snow en The Everly Brothers. Atkins onderscheidde Reed ook als «Certified Guitar Player».

Uit het werk met RCA kwamen drie nummer 1-hits voort in de countryhitlijst: When You’re Hot, You’re Hot (1971), Lord, Mr. Ford (1973) en She Got the Goldmine (I Got the Shaft) (1982).
Hij kreeg in 1971 en 1993 een Grammy Award voor de beste Country-Instrumental-Performance.

 

Zijn songs werden gecoverd door veel artiesten, waaronder Elvis Presley, Johnny Cash, Engelbert Humperdinck en Tom Jones. Zijn acteercarrière begon in 1975 met zijn debuutfilm W.W. and the Dixie Dancekings. Bekend werd hij door de rol van Cledus Snow in de drie Smokey and the Bandit-films aan de zijde van Burt Reynolds, Sally Field en Jackie Gleason. Hij schreef samen met Dick Feller[6] ook de titelsong van de eerste film East Bound and Down, die in Reeds vertolking een nummer 2-hit werd in de countryhitlijst.

Eind 2004 trok Reed zich terug uit de showbusiness en trad vanaf dan slechts sporadisch op. In 2008 bracht hij het album The Gallant Few uit. Dit werk droeg hij op aan de Amerikaanse soldaten en veteranen, net als zijn vorige album Let’s Git It On. Bovendien schonk hij de opbrengst van beide cd’s aan een vereniging zonder winstoogmerk, die zich ook inzette voor de veteranen.

Overlijden

Jerry Reed overleed op 31 augustus 2008 op 71-jarige leeftijd aan de gevolgen van longemfyseem in een ziekenhuis in Nashville. Hij liet zijn vrouw en twee dochters achter. Hij werd in september 2017 postuum opgenomen in de Country Music Hall of Fame.

 

april 2022

New Mexico.

Als zoon van een Amerikaanse luchtmachtofficier koestert John een grote passie voor vliegtuigen. Wanneer hij op 12-jarige leeftijd een Gibson jazzgitaar van zijn grootmoeder krijgt, komt daar een passie bij: muziek.
John leert zichzelf gitaarspelen, geeft zijn studie op aan de Texas Technical University en vertrekt naar Los Angeles. Hij wordt lid van het Chad Mitchell Trio waarmee hij optreedt in diverse clubs.

Zijn artiestennaam Denver ontleent John aan de gelijknamige stad in de Rocky Mountains. Wanneer het beroemde Amerikaanse folktrio Peter, Paul And Mary zijn liedje ‘Leaving On A Jet Plane’ naar de eerste plaats van de Amerikaanse hitlijsten zingt, besluit John Denver een solocarrière te beginnen.

In 1969 debuteert hij met het album Rhymes & Reasons, waarop ook zijn eigen versie staat van ‘Leaving On A Jet Plane’.

Diepzeeduiker

In 1971 scoort John Denver zijn eerste solohit met de single ‘Take Me Home, Country Roads’. Na het succes van ‘Take Me Home, Country Roads’ volgen grote hits als ‘Rocky Mountain High’, ‘Thank God I’m A Country Boy’ en ‘Annie’s Song’, een ode aan zijn toenmalige echtgenoot Annie Martell.

In 1975 breekt John ook door in Europa. Dat gebeurt met de hit ‘Calypso’, een nummer dat is opgedragen aan de Franse diepzeeduiker Jacques Cousteau en diens schip de Calypso. Ook ‘Annie’s Song’ wordt alsnog een hit in Nederland. Nog datzelfde jaar ontvangt John een Emmy Award voor de tv-special An Evening With John Denver, die ook in ons land wordt uitgezonden.

Wereldvrede

In de jaren die volgen blijft John Denver tientallen platen uitbrengen. Ook maakt hij zijn debuut als acteur in de komische speelfilm Oh God! met George Burns en is hij tweemaal te gast in The Muppet Show, waarna hij een hechte vriendschapsband opbouwt met maker Jim Henson.
Hij treedt op met Frank Sinatra en Placido Domingo en brengt op zijn eigen platenlabel Windsong de wereldhit ‘Afternoon Delight’ van The Starland Vocal Band uit.

Hij zet zich in voor de Democratische partij, UNICEF en diverse natuur- en humanitaire hulporganisaties. Ook beijvert hij zich voor de wereldvrede.

In 1985 is John Denver de eerste Westerse artiest die door de voormalige Sovjet Unie toert. Twee jaar later keert hij terug voor een benefietconcert ten bate van de slachtoffers van de ramp in Tsjernobyl.

In 1992 toert hij door China. Een jaar later ontvangt John de prestigieuze Albert Schweitzer Music Award als waardering voor zijn belangeloze inzet voor een betere wereld.

Rocky Mountains

Naast de muziek blijft John zich wijden aan zijn andere passie: vliegen. Zo legt hij met goed gevolg een aantal zware testen af bij de NASA, waarna hij als één van de eerste Amerikaanse burgers op een lijst belandt om als astronaut mee te vliegen met de Space Shuttle.

John’s vliegpassie wordt hem uiteindelijk fataal. Op 12 oktober 1997 stort hij met zijn privé-vliegtuigje neer voor de kust van Californië. John wordt gecremeerd met in zijn kist ook de Gibson jazzgitaar die hij ooit van zijn grootmoeder kreeg. Zijn as wordt uitgestrooid in de Rocky Mountains; zijn liedje ‘Rocky’ Mountain High wordt door de staat Colorado geadopteerde als officieus volkslied.

Terwijl de wereld rouwt om het verlies van een gepassioneerd artiest, blijft John Denver voortleven in zijn muziek. “Music does bring people together. No matter what language we speak, what colour we are, the form of our politics of the expression of our love and faith, music proves: we are the same.”

 

maart 2022

Dolly Parton

Dolly Rebecca Parton wordt op 19 januari 1946 geboren in Sevierville, Tennessee als vierde telg uit een straatarm gezin met twaalf kinderen. Later zal zij samen met haar man Carl een aantal van haar jongere broertjes en zusjes in huis nemen om hen op te voeden. Van jongs af aan is Dolly gek op de gospels en spirituals die in de kerk worden gezongen. Dolly zingt zelf ook. Op negenjarige leeftijd treedt zij voor het eerst op in een radioshow, waar ze een countryliedje zingt. Vier jaar later staat Dolly op het podium van de Grand Ole Opry, de beroemde countrytempel in Nashville. Daar ontmoet zij Johnny Cash die haar aanraadt naar niets of niemand te luisteren en vooral haar hart te volgen. Dat doet Dolly. Op dezelfde dag dat zij in 1964 haar middelbare school afrond, vertrekt ze naar Nashville met maar één doel voor ogen: een beroemd countryzangeres worden. Dolly is dan achttien lentes jong.

 

Eerste hitje

In 1965 brengt Dolly haar eerste plaatje uit. Maar het ‘bubblegum’ popliedje ‘Happy Happy Birthday Baby’ doet vrijwel niets. In 1966 treedt zij in het huwelijk met Carl Thomas Dean, eigenaar van een asfaltbedrijf, met wie ze tot op de dag van vandaag getrouwd is. Het echtpaar blijft kinderloos tot groot verdriet van Dolly. Met toestemming van haar platenmaatschappij blijft Dolly eigen countryliedjes schrijven en zingen. Met haar oom Bill Owens schrijft ze twee succesvolle countryliedjes voor Skeeter Davis en Hank Williams Jr. In 1967 scoort Dolly met het nummer ‘Dumb Blonde’  één van de weinige liedjes die zij niet zelf heeft geschreven – haar eerste countryhitje. Het singletje behaalt een 24ste plaats in de Amerikaanse countrycharts.

 

Ster

Eind 1967 wordt Dolly gevraagd Norma Jean te vervangen in The Porter Wagoner Show, een wekelijks tv-programma van countryster Porter Wagoner. Binnen enkele maanden is Dolly dé ster van de show, die behalve eigen countryliedjes ook duetten zingt met Wagoner. Nadat Dolly in 1974 een Amerikaanse nummer 1-hit scoort met het schitterende ‘Jolene’ verlaat zij The Porter Wagoner Show. Als afscheid schrijft Dolly het liedje ‘I Will Always Love You’, waarmee zij eerst zelf een wereldhit scoort waarna Whitney Houston dat succes nog eens herhaald in de jaren negentig. Ook Elvis Presley wil het liedje opnemen. Maar Dolly weigert Elvis’ naam als schrijver aan het liedje toe te voegen waardoor zij alle royalties met hem zou moeten delen. Het is de eerste keer dat Dolly haar zakelijke instinct laat spreken.

Films

Vanaf 1974 staat Dolly vrijwel constant met een liedje in de Amerikaanse countrylijsten genoteerd. Haar liedjes zijn even mooi als simpel en gaan vaak over dagelijkse gebeurtenissen in het leven, vooral over trieste liefdesrelaties. Veel liedjes worden wereldhits zoals ‘Here You Come Again’ – waarmee zij in 1977 haar eerste Grammy Award wint – en ‘9 To 5’, het liedje dat Dolly in 1980 schrijft voor de gelijknamige film waarin zij haar acteerdebuut maakt. Andere films waarin Dolly meespeelt zijn The Best Little Whorehouse In Texas (1982), Rhinestone (1984) en Steel Magnolias (1989), waar zij schittert naast Julia Roberts en Daryl Hannah. Ook is zij te zien in honderden tv-programma’s, waaronder haar eigen tv-show Dolly. Verder vormt zij een gelegenheidstrio met Emmylou Harris en Linda Ronstadt, met wie zij twee zeer succesvolle albums maakt.

 

Dollywood

Na het succes van ‘I Will Always Love You’ scoort Dolly met haar ballade ‘You Are’ in 1983 een Nederlandse nummer 1-hit. Nog datzelfde jaar is zij bijzonder succesvol met Kenny Rogers, met wie ze met het door de Bee Gees geschreven duet ‘Islands In The Stream’ een wereldhit scoort. In 1986 opent Dolly haar eerste eigen pretpark Dollywood in Pigeon Force, Tennessee. Daarnaast wordt zij directrice van de Dolly Parton Enterprise, een mediabedrijf dat inmiddels een waarde heeft van meer dan honderd miljoen dollar. Ondertussen blijft ze de ene na de andere countryhit afleveren. In de jaren negentig brengt Dolly een paar albums uit met prachtige bluegrass, een subgenre van countrymuziek.

Dolly Records

Ook in de 21ste eeuw blijft Dolly optreden en platen maken. Zo treedt zij in 2006 op samen met haar beroemde petekind Miley Cyrus in de populaire tv-serie Hannah Montana. In maart 2007 treedt Dolly voor het eerst sinds dertig jaar weer op in Nederland. Enkele Nederlandse fans zijn boos op haar omdat zij niet alle liedjes live zingt maar playbackt. Een jaar later maakt Dolly het weer goed met de fans door een prima concert te geven in Ahoy’ Rotterdam. In 2008 brengt zij ook haar eerste album uit op haar eigen platenmaatschappij Dolly Records en beleeft de door haar geschreven 9 To 5: The Musical z’n première in Los Angeles. In de zomer van 2011 start Dolly haar Better Day World Tour tijdens welke zij concerten geeft in Amerika, Europa en Australië. Datzelfde jaar spreekt zij de stem in van een karakter uit de succesvolle tekenfilm Gnomeo & Juliet.

 

Pensioen

Hoewel Dolly Parton inmiddels de leeftijd van 65 jaar is gepasseerd, wil zij nog niets van een eventuele pensionering weten. Dolly blijft zingen en platen maken. Ook heeft zij het plan opgevat een nieuw familiepretpark te openen. Daarnaast zet zij zich met hart en ziel in voor de Dollywood Foundation, een stichting die verwaarloosde kinderen ondersteunt. Zo worden via deze stichting jaarlijks 2,5 miljoen studie- en kinderboeken geschonken aan arme scholieren. Ondanks haar vele hits en prijzen is Dolly nog steeds een gewone vrouw gebleven, die nuchter reageert op vragen over haar voluptueuze uiterlijk en de cosmetisch chirurgische ingrepen die zij heeft gehad. “”It takes a lot of money to look this cheap!”

 

 

januari 2022

Tammy wynette

 

Tammy Wynette, eigenlijk Virginia Wynette Pugh is geboren inTremont mississippi, 5 mei 1942, was een Amerikaanse country zangeres, en ze wordt ook wel de “First Lady of Country Music” genoemd. Ze is het bekendst geworden door haar single Stand by Your Man, maar had in totaal zeventien nummer 1-hits in de Verenigde Staten in de jaren 60 en 70.

Ze was enig kind en haar vader overleed toen ze negen maanden oud was. Op 17-jarige leeftijd trouwde ze en werkte ze als kapster. Zes jaar en drie kinderen later scheidde Tammy. Ze zou in haar leven nog vier keer trouwen. Haar derde kind had een ernstige ziekte, en Tammy probeerde wat extra geld te verdienen door ‘s avonds op te treden. Hierdoor werd ze ontdekt en kreeg ze een televisieoptreden aangeboden in 1965. In 1966 verhuisde ze naar Nashville, waar ze een platencontract tekende.

In 1968 en 1969 had Tammy vijf nummer 1-hits in de VS: Take Me to Your WorldD-I-V-O-R-C-EStand by Your Man (alle drie 1968), Singing My Song en The Ways to Love a Man (beide 1969).

In 1968 begon ze een relatie met de oudere George Jones, een van de grootste drinkers in het countrymuziek-milieu en jeugdidool van Tammy. Ze trouwden een jaar later, en vanaf 1971 namen ze een aantal populaire duetten op, waarvan het eerste Take Me was. Hun huwelijk ging echter niet over rozen, en ze scheidden in 1975. Ze bleven nog wel af en toe samen songs opnemen in de twintig jaren die daarop volgden.

Tammy had ook in die jaren hits, en, alhoewel sporadischer, ook in de jaren tachtig. In 1978 werd ze gekidnapt en aangevallen door een gemaskerde man die nooit geïdentificeerd werd, alhoewel het leek alsof Tammy zijn identiteit kende. Ze ging in 1988 ook nog eens bankroet.

In 1992 nam ze een track op met de house -act The KLF, getiteld Justified and Ancient, wat een van haar grootste successen zou worden.

Ze werd opgenomen in de Alabama Music Hall of Fame (1993), de Country Music Hall of Fame (1998) en de Mississippi Musicians Hall of Fame.

Ondanks haar broze gezondheid wilde ze, koste wat het kost, blijven toeren. Om de pijn te ontlopen begon zij grote hoeveelheden voorgeschreven pijnstillers en andere medicatie te slikken. In 1998 werd Tammy dood aangetroffen in haar huis. Medische complicaties in combinatie met een overdosis medicatie waren haar fataal geworden. Ze was bijna 56 jaar jong.

December 2021

Willie Nelson

 

Willie Hugh Nelson is geboren in Abbott Texas op 29 april 1933 is een Amerikaanse countryzanger, gitarist en liedjesschrijver. Hij groeide op in Fort Worth. Hij werd meermaals onderscheiden.

Nelson en zijn zus Bobbie Lee werden, nadat hun vader overleden en hun moeder weggelopen was, door hun grootouders opgevoed.

Nelson kreeg vanaf zijn zesde jaar muziekles via een schriftelijke cursus.

Hij leerde gitaarspelen, zijn zus speelde piano.

Tijdens hun middelbareschooltijd leerde Bobbie Bud Fletcher kennen, een violist, en zowel Willie als Bobbie gingen deel uitmaken van Fletchers muziekgezelschap “The Bohemian Fiddlers”.

Na zijn eindexamen moest Nelson in dienst, en hij ging bij de luchtmacht.

Hij verliet de luchtmacht echter al snel in verband met rugklachten.

Na zijn korte diensttijd ging Nelson een jaar naar de universiteit maar hield ook dat voor gezien.

Uiteindelijk werd hij diskjockey bij een country radiozender in Fort Worth, Texas. Ook zong hij af en toe country liedjes in de plaatselijke cafés.

In 1956 verhuisde hij naar Vancouver, Washington en zijn muzikale carrière begon vorm te krijgen.

Hij nam een nummer van Leon Payne op (“Lumberjack”). De single verkocht redelijk maar brak niet echt door.

Nelson bleef dj-werk doen en zong regelmatig in clubs en cafés.

Hij schreef een liedje (“Family Bible”) en verkocht dat voor vijftig dollar, en dat nummer werd een hit voor Claude Grey in 1960.

Het werd naderhand ook door veel artiesten gecoverd en wordt door velen beschouwd als een gospel klassieker.

Nelson werd in 1973 opgenomen in de Nashville Songwriters Hall of Fame, in 1993 in de Country Music Hall of Fame en in 1998 in de Texas Country Music Hall of Fame.

november 2021

Waylon Jennings

Waylon Jennings was een Amerikaanse countryzanger en gitarist die in  de jaren 70 zijn grootste successen behaalde.

Jennings wordt gezien  als één van de invloedrijkste en succesvolste Country artiesten aller tijden en tevens één van d belangrijkste vertegenwoordigers van  de Outlaw-Country.

Hij s bij  heel veel mensen vooral bekend als de verteller uit de TV serie”The Dukes of Hazzard”, waarvoor hij ook de titelsong schreef en  inzong.

Wayln Arnold Jennings, geboren op 15 juni 1937, ovreleden 15 juni 2002 in de Vrenigde Staten.

Voetnoot:

Outlaw is een term uit de Countrymuziek. Het verwijst naar de substijl Outlaw-Country, tot 1976 getypeerd als progressieve Country, die vooral invloedrijk was van circa 1970 tot 1978.

Outlaws verwijst ook naar de Country artiesten  uit deze stijl, waarbij “Outlaw”( vogelvrij, buiten de wet) vooral verwijst naar het  feit dat zij zich buiten  het  establishment in de Country muziek plaatsten, vooral door de eigen keuze van producer en opnamestudio’s.

De belangrijkste vertegenwoordigers uit de jaren 70 waren Waylon Jennings, Willie Nelson, Jessi Colter, Tompall Glacer en Kris Kristofferson.