januari 2023
Engelbert Humperdinck is de artiesten nam van Arnold George Dorsey die werd geboren op 2 mei 1936 in Madras, India.
Het gezin, inclusief negen broers en zusters, verhuisden in 1946 naar Leicester in Engeland.
Zijn vader was een officier in het Britse leger en zijn moeder was een muzikant, die kinderen van jongs af aan een liefde voor muziek en zang bijbracht. Maar in tegenstelling tot zijn broers en zussen, werd Engelbert het enige familielid dat zijn carrière wijdde aan de showbusiness.
Hij werd omstreeks 1955 saxofonist in nachtclubs en later zanger. Hij trad tien jaar op onder de naam Gerry Dorsey. Later nam hij de naam Engelbert Humperdinck aan.
Volgens Engelbert stond de wieg van zijn succes in België waar hij meedeed aan het Songfestival van Knokke.
Hij trad regelmatig op in België vooral in Knokke en Mechelen en scoorde in Vlaanderen 6 nummer 1 hits.
Quando, quando was een cover maar hij scoorde ermee en het nummer vind je terug op verschillende uitgebrachte albums.
Engelbert slaagde erin ongekende hoogten te bereiken tijdens de populariteit van de Beatles in Engeland, en zijn single “Release Me” bleef vijf weken op de eerste regel van de Britse hitlijsten staan en haalde de beroemde groep in. Eind jaren 60 werd hij een van de meest gewilde en best betaalde artiesten in Engeland.
In 1997 bracht Humperdinck, in samenwerking met onder anderen Peter Koelewijn, het album “A little in love” uit, dat bestaat uit 13 Engelstalige covers van oorspronkelijk Nederlandstalige nummers. Begin juni 2007 stond hij in Nederland samen met de Toppers en de dansers Remco Bastiaansen en Charissa van Dipte zes keer in de Amsterdam Arena.
Engelbert Humperdinck verkocht wereldwijd 150 miljoen platen en kreeg daarvoor 72 gouden en 23 platina platen.
Hij heeft ongeveer tien Grammy Awards in de categorie Best Song of the Year.
Prive leven
Engelbert probeerde altijd op zijn ouders te lijken, misschien werd hij daarom ook de vader van een geweldig gezin met veel kinderen. Hij woont al meer dan 56 jaar met zijn vrouw. Hun gezin heeft vier kinderen, maar geen van hen trad in de voetsporen van hun vader en heeft geen carrière in de showbusiness nagestreefd.
Na 56 jaar huwelijk overleed zijn vrouw Patricia Healey op 85-jarige leeftijd in februari 2021.
Humperding staat nog steeds op het podium en geeft veel concerten. Tijdens zijn creatieve carrière heeft hij Rusland herhaaldelijk bezocht en in zijn interviews geeft hij toe dat hij heel veel van dit land en het publiek houdt en Moskou als de mooiste stad ter wereld beschouwt.
Engelbert blijft ondanks zijn jaren constant in vorm, sport actief, gaat alpineskiën en speelt tennis. De zanger zegt over zijn “geheim van de jeugd” dat hij altijd van het leven heeft genoten, ervan heeft genoten en dat tot op de dag van vandaag blijft doen.
december 2022
Heino is een Duits schlagerzanger en zanger van Duitse volksliederen. Hij behoort samen met de Oostenrijker Udo Jürgens tot de bekendste Duitstalige zangers.
Heino (Heinz-Georg Kramm) is geboren op 13 december 1938 in Düsseldorf.
Tegenwoordig woont Heino in Bad Münstereifel (Duitsland) en Kitzbühel (Oostenrijk) met zijn derde echtgenote, de Oostenrijkse schlagerzangeres Hannelore Auer.
Heino valt op door zijn vrij donkere stemgeluid, Heino – La Montanara zijn zeer blonde haar en het feit dat hij altijd een zeer donkere zonnebril draag. Hij lijdt aan de ziekte van Graves-Basendow waardoor zijn rechteroog uitpuilt.
Heino is omstreden omdat hij in de jaren 80 van de vorige eeuw het embargo van Zuid-Afrika, ingesteld als maatregel tegen de Apartheid, bewust doorbrak. Ook nam Heino in die periode een plaat op met Duits nationalistische liederen. Hierop stond onder andere het lied Wenn alle untreu werden dat door de Duitse SS tijdens de Tweede Wereldoorlog als lijflied werd gebruikt. Desondanks bleef Heino redelijk populair in Duitsland. In 2005 deed hij zijn afscheidstournee om in 2009 opeens weer te gaan optreden met christelijke liederen.
De grootste hit van Heino in Nederland was trouwens de Schlager La Montanara waarmee hij in 1973 op plek Heino – Die schwarze Barbarazeven in de Top40 belandde. De Duitse Schlagerzanger heeft nog twee noteringen gehad in de Nederlandse Top40; Mohikana shalali in 1971 en Die schwarze Barbara in 1975. Beide liedjes waren geen grote hit. Met Wolken, wind en de zee heeft hij geprobeerd om ook in het Nederlands een hit te scoren. Het nummer kwam echter net verder dan de tipparade in 1976.
november 2022
Ana is een dochter van een Mexicaanse vader en een moeder van Chinese komaf. Ze werd tijdens haar kinderjaren al door haar ouders gesteund om de muziek in te gaan. Haar eerste optreden gaf ze dan ook al op haar zesde, met het nummer Regalo a Dios van José Alfredo Jiménez.
Op haar vijftiende vertrok ze naar Tijuana waar ze studeerde en haar muzikale loopbaan verder uitbouwde. Hier nam ze in 1977 ook haar eerste lied op, Comprendeme genaamd. Hierna werd ze met het lied No me lastimes más tweede tijdens de een festival voor jongeren.
In 1986 vertegenwoordigde ze haar land tijdens het Zuid-Amerikaanse songfestival Festival OTI de la Canción. Het duurde echter nog twee jaar totdat ze definitief doorbrak met haar album Tierra de nadie waarop onder meer haar superhit Simplemente amigos stond.
Het wat rokerige stemgeluid maakt dat ze van wat rock achtige nummers tot volksmuziek aankan. De echte fan herkent haar stem uit duizenden.
Ana is inmiddels een fenomeen in de hedendaagse popmuziek en haar naam gaat in de Zuid Amerikaanse landen rond als gevierd zangeres. Jammer genoeg horen we in Europa niet echt veel van haar.
Misschien dat door dit stukje mensen haar eens op gaan zoeken en net zo leren waarderen om haar grootsheid.
Credit: Photo by Chris Pizzello
oktober 2022
Navihanke
De leden van Navihanke zijn jong, levendig en getalenteerd. Ze tonen het beste en mooiste van de moderne cultuur van het hedendaagse Slovenië.
Je kunt ze Polka koninginnen noemen.
Sonja Hercog
Sonja’s rol in Navihanke is te blazen in de saxofoon, ze leert ook nog drums. Sonja is degene die het publiek altijd vermaakt. Ze danst heel graag, als het mogelijk is gaat ze altijd even de dansvloer op, al is haar plaats op het podium.
Tamara Gobec
Tamara speelt gitaar en zingt bij Navihanke. Ze voltooide haar Sloveense en Engels taal studies. Ze hoopt in de toekomst lerares te worden.
Maša Uranjek
Maša is al bij Navihanke vanaf het allereerste begin. Die 12 jaar waren echt magisch voor haar. Ze had veel mooie en gelukkige momenten op het podium. Muziek betekent bijna alles voor Maša. Ze is de zangeres van Navihanke en daarnaast fluitist. Ze speelt ook gitaar en piano.
Tanja Cretnik
Tanja heeft de beste leeftijd voor een vrouw, en zo voelt ze zich ook. Daarnaast heeft ze gewoon alles wat ze nodig heeft om gelukkig te zijn. Alleen vrije tijd, dat heeft ze nooit genoeg. In Navihanke speelt ze op alles wat buttons en witte en zwarte toetsen heeft. Zij is de enige in de groep die niet zingt. Ze is luid genoeg met al het andere.
Jasmina Šmarcan
Jasmina speelt basgitaar, gitaar en ze zingt. Als ze optreed met Navihanke is Jasmina meer in de lucht dan op de grond. De ritmes van de muziek nemen haar over. Het brengt een uitbarsting van energie in haar, het resulteert in springen en alle andere actie op het podium.
septemer 2022
Toen Michel Fugain eind jaren zestig zijn debuut maakte, behoorde hij tot een nieuwe generatie Franse chansonniers.
Fugain wist de idealen van de Franse jeugd te vertalen in hoopvolle liedjes die uitzicht boden op betere tijden. Gedreven door een ongekend enthousiasme bracht hij samen met zijn Big Bazar een soort van totaaltheater, waarmee zij zowel in binnen- als buitenland enorm veel succes hadden.
Michel Fugain wordt op 12 mei 1942 geboren in Grenoble. Zijn vader Pierre Fugain is arts en actief in het Franse verzet. Wanneer de jonge Michel zijn middelbare school heeft afgerond, treedt hij met zijn studie medicijnen in de voetsporen van zijn vader. Althans dat is de bedoeling. Maar na twee jaar breekt Michel zijn studie af om gehoor te geven aan zijn grote passie: de film. Hij krijgt een baantje aangeboden als assistent filmregisseur en raakt bevriend met de jonge Michel Sardou, die dan nog acteur is. Wanneer Sardou aan Fugain vertelt dat hij eigenlijk zanger wil worden, nemen de carrières van beide vrienden een totaal andere wending.
In 1966 mag Michel Fugain zelf een plaatje opnemen. Met het liedje ‘Un Pas Devant l’Autre’ scoort hij een bescheiden hitje. Een jaar later heeft hij met ‘Je N’Aurais Pas Le Temps’ zijn eerste grote Franse hit te pakken. Het nummer wordt vertaald in het Engels, waarna het als ‘If I Only Had Time’ een internationale hit wordt voor zanger John Rowles.
In 1972 richt Michel Fugain zijn Le Big Bazar op, een hippieachtige groep van getalenteerde jonge artiesten die met elkaar zingen, dansen, acteren , jongleren, samenleven en muziek maken. In de groep zit ook de knappe zangeres Stéphanie met wie Michel trouwt en vier kinderen krijgt. Met hun wervelende shows trekken Michel Fugain & Le Big Bazar volle zalen en hebben ze veel succes met vrolijke hits als ‘La Fête’, ‘Fais Comme l’Oiseau’, ‘Le Printemps’ en ‘Ring & Ding’. Ook in Nederland zijn deze liedjes succesvol.
augustus 2022
Sparx is een Amerikaanse muziekband uit New Mexico. De band bestaat uit de vier Sanchez-zussen Verónica, Rosamaria, Kristyna en Carolina. Ze waren bekend vanaf hun kindercarrière, in de jaren tachtig.
Deze getalenteerde groep jonge dames begon met zingen en dansen toen de jongste net 4 jaar oud was. Ze hebben meer dan een miljoen cd’s verkocht en hebben uitgebreid getoerd door de Verenigde Staten, Mexico, Midden-Amerika en Zuid-Amerika.
Sparx heeft ook de hitlijsten van Billboards best verkopende Latin Albums bereikt, is genomineerd voor Billboard Awards, Premio Lo Nuestro a la musica Latina, en heeft vele platina en gouden platen gekregen.
Sparx is ervan overtuigd dat de kracht van muziek en entertainment echt een verschil kan maken in het leven van mensen. Dit is een van de redenen waarom zij, samen met hun broer, Lorenzo Antonio, deze Stichting hebben opgericht.
juli 2022
Dimasj Qudajbergen
Volledige naam Dinmuchammed Qanatuly Qudajbergen
Alias Dimash Kudaibergen, Dimash Kudaibergenov
Bijnaam Dimash
Geboren 24 mei 1994
Geboorteplaats Aqtöbe, Kazachstan
Genre(s) pop, opera, folkmuziek, estrada
Instrument(en) :dombra, piano, drums
Zangstem Tenor
Dinmuchammed Qanatuly Qudajbergen ook bekend onder de naam Dimash Kudaibergen of kortweg Dimash, is een Kazachse zanger. Hij wordt vooral gekenmerkt door zijn stem die in totaal zeven octaven en één halve toon kan bereiken.
Slavjanski Bazaar
In 2015 mocht Qudajbergen Kazachstan vertegenwoordigen op de Slavjanski Bazaar. Hij overleefde de halve finale en mocht als tiende optreden in de finalerondes. Op de eerste dag kreeg hij 89 punten voor zijn uitvoering van Opjat metel van Konstantin Meladze en op de tweede dag kreeg hij 86 punten voor zijn uitvoering van SOS d’un terrien en détresse van Daniel Balavoine. Dit leverde hem de winst en de Grand Prix op.
Qudajbergen was de eerste Kazachse winnaar van de competitie. Hij mocht het Kazachse lied Daididau zingen tijdens de sluitingsceremonie van de Slavjanski Bazaar.
Zijn winst op de Slavjanski Bazaar leverde hem meer bekendheid op in zijn thuisland Kazachstan. Als gevolg daarvan mocht hij zijn geboorteland vertegenwoordigen tijdens het ABU TV Song Festival 2015 en wederom mocht hij Daididau zingen.
Doorbraak in China
In 2017 werd Dimasj Qudajbergen uitgenodigd om mee te doen aan het Chinese programma Singer 2017 dat door Hunan TV wordt georganiseerd. Hij wist de eerste ronde te winnen met optredens van SOS d’un terrien en détresse en Opera 2 van Vitas. Deze optredens zorgden voor internationale bekendheid voor Qudajbergen en kregen miljoenen weergaven op YouTube. Uiteindelijk eindigde hij als tweede in het programma.
Doorbraak in Rusland en deelname aan World’s Best
Door zijn plotselinge succes in China, vroeg de Slavjanski Bazaar Qudajbergen terug voor hun jubileumfestival, waar hij uiteindelijk Adiago van Lara Fabian zong. Zijn eerste televisie-optreden in Rusland vond datzelfde jaar ook plaats toen hij werd uitgenodigd om tijdens het New Wave festival op te treden. Daar ontmoette hij pianist Igor Kroetoj, een van de oprichters van het festival.
Kroetoj ontpopte zich al snel tot de Russische mentor van Qudajbergen. Onder diens vleugels kreeg Qudajbergen meer optredens op de Russische televisie. Kroetoj schreef ook enkele nummers voor hem.
In de Verenigde Staten werd Qudajbergen in 2019 bekend door de televisieshow World’s Best. Ook al werd hij genoemd als een van de favorieten voor de eindzege, Qudajbergen besloot tijdens de halve finale uit het programma te stappen. Hij gaf naderhand aan dat hij de twee andere halve finalisten, die allebei nog kind waren, het podium wilde geven. Dit leidde tot ongenoegen van de juryleden, met name RuPaul die het “respectloos” noemde.
Die overwinning had hij inmiddels niet meer nodig want zijn bijzondere stem heeft ervoor gezorgd dat hij niet meer weg te denken is van de grootste podia ter wereld.
juni 2022
María de Lourdes Pérez López (Mexico-Stad, 30 december 1939 – Amsterdam, 6 november 1997) was een Mexicaanse zangeres van ranchera’s, bolero’s en andere traditionele vormen van Mexicaanse muziek. In eigen land is ze bekend als “de Ambassadeur” en “de Stem van Mexico”.
De Lourdes werd geboren in Mexico-Stad in 1939 als dochter van Alberto Pérez Beltrán, onderwijzer, en Emilia López Santoyo. Als klein kind woonde ze vijf jaar in Zetal, Veracruz vanwege het werk van haar vader.Toen ze 7 was keerde het gezin terug naar de wijk Tepito in Mexico-Stad waar zij het grootste deel van haar jeugd doorbracht. Ze bracht een jaar door bij een oom in Uriangato, Guanajuato. In Mexico-Stad volgde ze een handelscursus en werkte als secretaresse in een leerlooierij.
De Lourdes gaf van jongs af aan blijk van haar talent. Ze zong kerstliedjes op school en traditionele Mexicaanse liedjes bij familiebijeenkomsten. Sterk beïnvloed door de bekende zangers uit haar tijd, ontwikkelde zij een passie voor het Mexicaanse lied. Ze nam deel aan een talentenjacht op radio XEQ en kreeg een contract bij radio XEW. Daarmee verwierf ze nationale bekendheid en in 1957, op 17-jarige leeftijd, werd ze gevraagd voor kleine rollen als zangeres in een serie speelfilms.
De eerste langspeelplaat van María de Lourdes kwam uit in 1961 en de Nationale Raad voor Toerisme (Conatur), benoemde haar tot “Ambassadeur van het Mexicaanse Lied”.
Overlijden
In 1997 stond De Lourdes op het punt om terug te keren naar Mexico, toen ze op Schiphol een hartaanval kreeg, in het bijzijn van haar zoon, de zanger Lázaro Ortega, en Carolina Voorbergen, de voorzitter van een van haar fanclubs. Het nieuws veroorzaakte een schok in Nederland en Mexico en dompelde de wereld van de traditionele Mexicaanse muziek in rouw. Een paar dagen later kwamen duizenden mensen op het Garibaldi-plein in Mexico-Stad bijeen om haar een laatste groet te brengen, haar grootste succesnummer Cruz de Olvido te zingen en haar standbeeld te onthullen.
mei 2022
Myriam Makeba
Geboren op 4 maart 1932, Johannesburg, Zuid-Afrika
Miriam Makeba, bijgenaamd Mama Africa, was een Zuid-Afrikaans zangeres en anti-apartheidsactiviste. Zij was een van de eersten die de Afrikaanse muziek introduceerden bij een westers publiek. Haar grootste hit was het nummer Pata pata
Vanaf de jaren zestig groeide de Zuid-Afrikaanse zangeres Mariam Makeba uit tot dé stem die zich verzette tegen het Apartheid-regime van haar vaderland.
Na een optreden in Italië besloot ze niet terug te gaan en leidde ze een zwervend bestaan over de hele wereld. Met haar teksten en muziek profileerde de zangeres zich als zwart en zelfbewust.
Haar huwelijk met Black Power-voorman Stokeley Carmichael zorgde voor opschudding in de Verenigde Staten en het echtpaar verhuisde naar het West-Afrikaanse Guinee.
Na de val van het Apartheid-regime werd de zangeres binnengehaald als een teruggekeerde koningin. Die aandacht én haar samenwerkingen met Harry Belafonte, Paul Simon en Nina Simone zorgden er voor dat Makeba ook in het Westen onder de aandacht van een groot publiek kwam.
Ze overleed op 10 november 2008 op 76-jarige leeftijd aan in hartaanval na een optreden in Italië.
april 2022
Frank Reyes (geboren op 19 juni 1969), met als familienaam Francisco Reyes Lopez, is een van de meest bekende bachata artiesten, niet alleen beroemd in heel Latijns-Amerika maar ook in de hele wereld.
Frank Reyes is geboren in de stad Tenares in Joba Arriba, in de Dominicaanse Republiek. Zijn muzikale talent ontdekte Reyes toen hij een jonge jongen was. Hij en zijn broers begonnen een muzikale groep en hij had een groot zangtalent.
Toen hij 12 jaar was, verhuisde hij naar Santo Domingo. Daar werkte hij hard en had veel banen, waarbij hij droomde van zijn eigen bedrijf.
In de jaren die volgden bracht hij zijn eerste album `Tu serás mi reina` uit en groeide uit tot de `prins van de bachata (El príncipe de la Bachata).
Op vakantie op de Dominicanse Republiek werd ik verliefd op deze zanger met zijn mooie stem.
Van jong tot oud kent zijn naam en draait men zijn muziek komen onmiddelijk de voetjes van de vloer.
Waar komt de Bachata vandaan?
Het ontstond in het begin van de 19e eeuw op het platteland van de Dominicaanse Republiek, waar de arme bevolking samenkwam aan het eind van de dag om door middel van muziek hun ongenoegen te uiten over hun armoedige situatie. Het muziekgenre werd in eerste instantie Amargue genoemd, wat ‘bitterheid’ betekend.
maart 2022
Mandatory Credit: Photo by Hart/ANL/Shutterstock
icky Leandros wordt op 23 augustus 1952 als Vasiliki Papathanasiou geboren op het Griekse eiland Korfoe. Samen met haar vader Leo Papathanasiou en haar moeder Kyriaka ‘Boubou’ Protapapa woont zij korte tijd in het pittoreske dorpje Paleokastritsa. In 1958 verhuist het gezin naar de Duitse industriestad Hamburg. In 1961 scheiden de ouders van Vicky. Haar moeder keert terug naar Griekenland. Vicky blijft bij haar vader in Hamburg wonen. Na haar lagere school gaat zij naar het gymnasium. Met het oog op de toekomst – Vicky is vastbesloten zangeres te worden – volgt zij lessen in ballet, zingen en gitaarspelen. SongfestivalIn 1965 maakt Vicky haar debuut op de Duitse televisie, waar zij samen met haar voltallige schoolklas het liedje ‘Messer, Gabel, Schere, Licht’ zingt.
Twee jaar later wordt Vicky door Radio Luxemburg gevraagd dit land te vertegenwoordigen tijdens het Eurovisie Songfestival in Wenen. Hoewel het festival wordt gewonnen door het op blote voeten zingende Britse zangeresje Sandy Shaw met ‘Puppet On A String’, behaalt Vicky toch een verdienstelijke vierde plaats met haar liedje ‘L’amour Est Blue’.
Vervolgens werkt zij hard aan haar internationale carrière. Zo zingt ze liedjes in het Grieks, Duits, Frans, Engels, Spaans, Italiaans en zelfs in het Japans!
Begin 1972 wordt Vicky opnieuw door Luxemburg uitgenodigd het land te vertegenwoordigen tijdens het Eurovisie Songfestival. Samen met haar vader en componist Klaus Munro – beiden later ook verantwoordelijk voor de nummer één hit ‘Schönes Mädchen Aus Arcadia’ van Demis Roussos – vertrekt zij naar het Schotse Edinburgh. Er doen achttien landen aan het festival mee. Vicky stapt als voorlaatste deelneemster op het podium. Haar gepassioneerde versie van ‘Après Toi’ wordt door de Europese jury gehonoreerd met maar liefst 128 punten! Tot haar eigen verbazing wint Vicky de 17de editie van het Europese liedjesfestival.
Gedurende de jaren ’70 scoort zij aan de lopende band grote wereldhits, waaronder ‘Ich Hab’ Die Liebe Geseh’n’ (1972), ‘Die Bouzouki Klang Durch Die Sommernacht’ (1973), ‘Theo Wir Fahren Nach Lodz’ (1974), ‘Tango d’Amor’ (1976) en ‘Auf Dem Mond Da Blühen Keine Rosen’ (1977).
Ook zingt Vicky in het Nederlands. In 1982 behaalt haar single Verloren Zijn We Niet een 14de plaats in de Top 40. Niet lang daarna stapt Vicky voor een lange periode uit de muziek. Zij wil meer aandacht besteden aan haar gezin.
Begin jaren negentig maakt Vicky een geslaagde comeback. Vooral in haar tweede vaderland Duitsland is men Vicky bepaald niet vergeten. Haar sterstatus blijkt daar onverminderd groot. Zo staat Vicky in het najaar van 2000 met haar album Jetzt! hoog in de Duitse albumlijsten. In 2005 viert zij op grootse wijze haar 30-jarige artiestenjubileum.
Vicky kijkt terug op een zeer geslaagde en uiterst succesvolle carrière. “Mijn droom van vroeger is helemaal uitgekomen,” zegt de zangeres, van wie wereldwijd meer dan 400 singles, evenzoveel albums en ruim 45 miljoen platen zijn verkocht.
februari 2022
Trio Hellenique is een Grieks trio, dat zich specialiseert in de Griekse Sirtaki muziek, bewerkt voor een westers publiek. Ze zijn vooral bekend van de hit De dans van Zorba (uit 1965).
Trio Hellenique bestond uit Polis Efthimiadis, Basil Nikolaidis en Denis Kavalieratos. Ze verhuisden begin jaren 60 naar Parijs, en vestigden zich halverwege jaren 60 in Nederland, waar ze in die tijd zeer populair waren. Door de jaren heen zijn er een paar groepswisselingen geweest. In 1997 maakte het trio hun laatste cd Ella Ella.
Na 2008 is het aantal optredens aanzienlijk afgenomen. Ze traden nog sporadisch op; meestal in Griekse restaurants, maar soms ook in thuisland Griekenland.
januari 2022
Magazin is een band uit Split, Kroatië.
In de jaren 70 werd de band opgericht als Dalmatinski Magazin. De band begon op festivals te spelen en werd al snel bekend.
In de jaren 90 bereikte de band zijn hoogtepunt toen zangeres Danijela Martinović zich bij de groep voegde.
Danijela Martinović (kortweg Danijela) (Split, 15 juli 1971) is een Kroatische zangeres.
In 1995 deed de groep mee aan het songfestivalprogramma Dora, de Kroatische voorronde van het Eurovisiesongfestival. Na dit gewonnen te hebben, mochten ze met het liedje Nostalgija aantreden in Dublin. Ze werden vergezeld door operazangeres Lidija Horvat en werden zesde, het beste Kroatische resultaat tot dan toe (vroegere Joegoslavische successen niet meegerekend).
Ee’n van mijn favoriete nummers van deze groep is Manuela.
december 2021
Amália Rodrigues werd volgens haar paspoort op 23 juli 1920 geboren in Lissabon Later bleek echter dat het kind eigenlijk al in 1915 geboren werd in Fundão, maar omdat de familie de registratieakte niet kon betalen, werd haar geboorte pas in 1920 bij de burgerlijke stand in Lisboa aangegeven.
Vervolgens voldoet ze aan het klassieke verhaal van het arme volksmeisje, het fruitventstertje, dat voor een paar stuivers zingt in de kroegen aan de haven, wordt ontdekt en uitgroeit tot een wereldster. Ze groeide op in bittere armoede. Reeds als jong meisje moest ze werken. Ze verkocht bloemen op straat en deed de was voor mensen uit de chique buurten van de stad.
Amália begon te zingen op straat. In juli 1939 trad ze voor het eerst officieel op. Haar pessimistische aard sluit zeer goed aan bij de melancholie van de fado. Rodrigues wordt gezien als de verpersoonlijking van de Portugese volksaard.
Amália stond bekend als de ‘koningin van de Fado. Zij was van grote invloed op de bekendheid die fado elders in de wereld kreeg. Al snel werd ze Portugals favoriete exportproduct op cultuurgebied. Ze vierde triomfen in Spanje, Brazilië, de Verenigde Staten en Latijns-Amerika. Een van de bekendste liederen van haar is “Uma casa Portuguesa”.
In de jaren zestig en zeventig verrichtte ze haar grootste artistieke daden. Ze begon samen te werken met de beste dichters en componisten van haar land. Amália wekte ook de oudere Portugese poëzie tot leven.
Na 1974, na de Anjer revolutie, kwam ze onder vuur te liggen wegens vermeende banden met het regime van Salazar. Geleidelijk wist ze deze beschuldigingen achter zich te laten. Ze trad op tot ze in de zeventig was en gedwongen door hartproblemen moest stoppen. Eind jaren tachtig trok ze zich terug.
Na 1974, na de Anjer revolutie, kwam ze onder vuur te liggen wegens vermeende banden met het regime van Salazar. Geleidelijk wist ze deze beschuldigingen achter zich te laten. Ze trad op tot ze in de zeventig was en gedwongen door hartproblemen moest stoppen. Eind jaren tachtig trok ze zich terug.
Ze overleed thuis in haar huis aan de Rua de São Bento in Lissabon. Het huis is nu een museum. Bij haar dood werden drie dagen van nationaleafgekondigd. Haar stoffelijke overblijfselen zijn bijgezet in het Panteão Nacional(Nationale Pantheon) te Lissabon.
november 2021
Mijn eerste stuk begint in ons eigen land en wel met de Volendamse Band:
In 1965 besluiten 3 schoolvrienden, Jan Tuijp, Cees Tol en Evert Woestenburg samen muziek te maken in de dansschool van Spruitje ( de heer Buijs) in Volendam. Met Arnold Mühren wordt een bsgitaar gebouwd en de ouders van Cees Tol worden twee gitaren en een versterker aangeschaft.
Het is de tijd van de muziek van de Shadows en dat gaan ze naspelen en de band wordt aangevuld met Gerrit Woestenburg die een eigen drumstel heeft en dus de drummer van de band wordt. Als ze op een avond optreden op het jeugdhonk Pius X is Jan Veerman als zanger erbij gehaald en hiermee is officieel de Band Zonder Naam geboren.
De mannen besluiten na een paar optredens om een manager te zoeken om het professioneler aan te pakken en in mei 1966 accepteert Dick de Boer deze functie. Er wordt geïnvesteerd in instrumenten en apparatuur en het eerst officiéle optreden is diezelfde maand een feit. Het optreden is een daverend succes die de kranten haalt.
Een naam vinden is wel een dingetje en uiteindelijk wordt de naam Band zonder Naam afgekort naar BZN met eerst nog 66 erachter.
Jaap Sombroek vervangt de eerdere drummer die dan pas 14 jaar is en doordat er nu ook vervoer is speelt de band met succes nu ook elders in het land.
De militaire dienstplicht waarvoor enkele bandleden in 1967 worden opgeroepen gooit bijna roet is de succesvolle carriére maar dat wordt gelukkig omzeilt.
De eerste single is een feit rond de jaarwisseling 1967/68 .
De eerste single’s doen het op twee Top 40 noteringen niet zo heel best maar de optredens trekken volle zalen maar Evert Woestenburg besluit de band te verlaten en wordt vervangen door Thomas Tol.
Ook verlaat Jaap Sombroek de band en daarvoor in de plaats komt Jan Keizer.
In Engeland en Zweden doet de band het goed met hun optredens maar de single die in 1970 wordt uitgebracht flopt wederom. Toch is er veel vraag naar de band en in 1971 is er dan eindelijk weer een Top 40 hit die de 16de plaats bereikt.
Eind 1970 wordt het eerste album gelanceerd met 8 eigen composities maar ook dit album voldoet niet aan de verwachtingen en ondertussen daalt de populariteit an heavy rockmuziek.
De band zoekt naar een nieuwe sound en een kleine doorbraak is er dan met de single Rolling around the Band.en in augustus 1973 Sweet Silver Anny, geschreven door Hans Bouwens ( George Baker) .In februari1974 wordt Barbers Rock uitgebracht en bereikt uiteindelijk een 19de plaats in de Top 40.
Het roer gaat om, zanger Jan Veerman wordt bedankt en Jan Keizer neemt die plek nu voor zijn rekening en de drums worden ingenomen door Jack Veerman. Maar ook dit lijkt maar niet te werken want Jan Keizer’s stem is niet bestand tegen de muziekstijl die je wat schreeuwerig kan noemen. Bij toeval wordt de band echter op een heel ander spoor gezet bij een rustig optreden waar zangeres Marie Kwakman zingt. De melodieuze muziek slaat aan bij het publiek en ook de stem van Jan komt zo beter tot zijn recht.
Echter nu zoekt de band dus naar een zangeres en Maria Kwakman zingt de demo n van het nummer Mon Amour maar ze besluit het erbij te laten dus er wordt een auditie gehouden en zo is uiteindelijk de keuze gemaakt om Annie Schilder bij de band te laten komen.
1976-1984
Bzn is een gouden en platina team met Jan Keizer ( zanger), Annie Schilder ( zangeres),Cees (gitaar) en Thomas Tol (toetsen) en Jack Veerman (drums).
Mon Amour slaat eerst niet echt aan tot hij als alarmschijf wordt gebombardeert. Het nummer schiet naar de eerste plaats in de Top 40 waar het 5 weken als nummer 1 notering blijft staan.
Daarna volgen vele albums die allen goud en platina worden , de band staat in groeiende belangstelling in binnen en buitenland. Ook worden er prachtige buitenland specials gemaakt die goed bekeken worden.
Er lijkt echter een einde van het succes als Annie Schider
na 8 jaar de band verlaat.
Een complete schok gaat er door de band , muziekland en bij de vele fans maar hoe nu verder, een nieuwe auditie zien ze niet zo zitten maar gelukkig weet Jack Veerman iemand waar ze in het geheim een zang test mee doen. Carola Smit is dan 20 jaar en wordt diezelfde avond aangenomen als de nieuwe zangeres van BZN.
Tijdens een concert in de Vereeniging te Nijmegen neemt Annie Schilder op 25 maart 1984 voorgoed afscheid. Carola Smit wordt geïntroduceerd en de volgende dag wordt de nieuwe single ‘If I Say The Words’ uitgebracht. Carola’s eerste tv-debuut was in de Ted de Braakshow met het nummer ‘If I say the Words’. Dit nummer stond acht weken lang in de Top 40 en haalde de vierde positie. Het album ‘Reflections’ werd platina en Carola werd in de harten van de BZN-fans gesloten.
1984-1988
De muzikale carriére gaat met Carola Smit onveranderd door en de angst van de wisseling wordt langzaam aan weggenomen. Radio en televisie er veel aandacht aan en meer dan 40.000 fans stomen toe om te genieten van een groots concert.
In 1986 bestaat de Band 20 jaar en dat wordt gevierd met een groot openluchtconcert in het centrum van Volendam.
Niets lijkt de band te stoppen tot die tweede paasdag 20 april 1987 als Carola Smit met verlammingsverschijnselen wordt opgenomen.Een herseninfarct en de roddelbladen speculeren al over hoe nu verder, BZN stopt of komt Annie weer terug. Carol is een taaie en hersteld langzaam en dat kost tijd.
Optredens worden gestopt maar 25 april 1987 staat er met grote koppen in de Telegraaf “Carola, we blijven op je wachten”
Dit betekend een einde aan alle speculaties en de jongens gaan vast aan de slag met nieuw materiaal.
Carola gaat aan de slag met haar revalidatie en er wordt dan gesproken over een come back later in het jaar en vanaf oktober kan BZN weer gaan touren en na 4 maanden revalidatie zingt ze op 18 augustus de resterende nieuwe nummers van het nieuwe album in.
Het gaat de band weer voor de wind maar dan:
Nog meer tegenslag
Tot februari 1988. De ‘Visions’-tour is op de helft als gitarist Cees Tol de andere bandleden laat weten te stoppen met BZN. Na 22 jaar heeft hij er genoeg van. Vooral het vele reizen van en naar optredens door het hele land gaan hem steeds meer tegen staan. Met het stoppen van Cees verliest de band niet alleen een goede gitarist, maar ook een van de tekstschrijvers. Uiteindelijk wordt hij vervangen door Dirk van der Horst.
Ongeveer twee maanden nadat Cees besloten had de band te verlaten, geeft ook toetsenist Thomas Tol op 13 april aan te willen stoppen. Thomas heeft zich twintig jaar ingezet voor de band, maar de spanning is er voor hem nu af. Doordat Cees en nu ook Thomas de band verlaten, wordt het onzeker voor de band het succes vast te houden. Thomas was verantwoordelijk voor vele melodieën die tot succes hebben geleid. Andermaal gaat BZN op zoek naar een nieuw bandlid. Later in april wordt Dick Plat gevraagd de plaats van Thomas Tol.
Gezondheid
Op 19 augustus 1999, vlak voor een televisieoptreden, ging Keizer op aandringen van BZN-collega Jan Tuijp naar zijn huisarts, die hem direct doorverwees naar het ziekenhuis. Daar bleek hij op het nippertje te zijn ontsnapt aan een hartinfarct en te moeten worden geopereerd. Hij kreeg vier omleidingen, die er voor moesten zorgen dat zijn hart weer optimaal functioneerde. Op 21 januari 2000 stond Keizer uiteindelijk weer met de band op het podium.
Er volgen nog vele singles, albums en jubileums, en altijd zijn daar de vele fans, de vele buitenlandse tours en opnames voor albums. Niets lijkt dar verandering in te kunnen brengen maar dan die dag dat het muzieknieuws deze aankondiging doet:
BZN houdt na 40 jaar op te bestaan
Band kondigt uitgebreide afscheidstour aan
muzieknieuws 15-02-2006 18:36
BZN (Band Zonder Naam), de succesvolste band uit de geschiedenis van de Nederlandse Top 40, gaat stoppen. Dat maakten de bandleden vanmiddag, woensdag 15 februari 2006, bekend tijdens een persconferentie in hun thuisplaats Volendam.
BZN neemt eerst nog uitgebreid afscheid van alle fans. In oktober 2006 begint “The Final Tour”. BZN’s afscheidstournee loopt door tot juni 2007.
Bassist Jan Tuijp, woordvoerder van BZN, verklaarde vandaag:
“Een tijd geleden vertelde Jan Keizer ons dat hij het na veertig jaar welletjes vond en dat hij wilde stoppen met BZN. Wij schrokken in eerste instantie wel, maar hebben respect voor de beslissing van Jan Keizer. (…) In goed overleg hebben wij daarom besloten dat de volgende tour de laatste zal zijn.”
Jan Keizer is sinds jaar en dag leadzanger van BZN, maar voor die tijd zat hij enige tijd op de drumkruk bij de palingrockers. Pas met de komst van drummer Jack Veerman (foto) in 1974 schoof Jan Keizer door naar de positie van zanger.
BZN schrijft al meer dan veertig jaar geschiedenis in Nederland. De populaire Volendammers hebben een unieke positie veroverd in de Nederlandse popgeschiedenis, met als hoogtepunt de Koninklijke Onderscheiding die de band in november 2005 in ontvangst mocht nemen tijdens het feest ter ere van het 40-jarig jubileum.
En zo kwam er een eind aan 40 jaar muziekgeschiedenis van een band die een fenomeen is geworden in onze Nederlandse popmuziek.
Onderscheidingen
BZN is meermalen onderscheiden voor zijn verdienste voor de Nederlandse popmuziek, onder andere met een Edison (2001). Enkele andere prijzen van hen zijn: de Veronica Top 40 Award (1976 en 1980), Gouden Tulp (1979), Gouden Harp (1983), Gulden Vedel (1987), Veronica Award (1983, 1984, 1988, 1989, 1991 en 1992) en Lifetime Achievement Award (2000). Ook hebben Keizer (1997), Smit, Veerman, Tuijp en Plat (allen 2005) een koninklijke onderscheiding ontvangen.
In 1985 kreeg BZN de Firato-Award, wat betekende dat de groepsleden de meest populaire artiest van Nederland in dat jaar waren. In 1988 en 1990 kreeg de band deze prijs opnieuw.
© Mariam